Laat de hel beginnen!

Hoihoi, het werd weer eens tijd voor een blog, aangezien er inmiddels een week verstreken is, ik soort van was vergeten dat k een blog bij hield en we veel hebben meegemaakt! 

Laat ik maar beginnen met de dag na mijn laatste blog. We werden in de ochtend wakker en toen was er een nieuwe jongen in onze dorm. Hij heette Tom was 18 jaar, kwam uit Londen en had hiervoor al 2 maanden in China gewerkt. Hij was super aardig en vroeg of hij die dag met ons mee mocht om Kathmandu te bekijken wat wij natuurlijk geen probleem vonden. Het plan was om gewoon wat rond te lopen en dingen te bekijken maar al snel begon een indische man tegen ons te praten. Hij zou ons wel even gratis kunnen laten zien waar een Nepalees ‘festival’ was want hij wilde zijn engels oefenen. We vonden het al een beetje vaag maar we dachten prima dus we volgden hem. Nou ik kan je vertellen, die man heeft ons meegesleurd naar enorm veel plekken (tempels en dat soort dingen) maar het festival hebben we nooit gezIen. We dachten al de hele tijd hier klopt iets niet en dat was waar want op geven moment belandden we in zn artschool waar hij ons wel even een zelfgemaakte tekening/schilderij wilde verkopen voor €50. Nou dacht t effe niet haha. Na dit offer beleefd te hebben afgewezen zijn we zelf de stad in gegaan en hebben we o.a de garden of dreams en de monkey temple bezocht. En ja die laatste doet zijn naam wel tot zijn recht. overal lopen apen. Heel leuk!  De weg er naartoe was echter wel iets heftiger aangezien we door de suburbs van kathmandu liepen en je de echte armoede zag. De rest van de dag hebben we spullen gekocht voor de trekking die we van plan zijn te gaan doen. 

De dag daarna moesten we al vroeg op (6:00) om de bus te pakken van kathmandu naar pokhara wat een 7,5 uur durende rit was in een enorme hobbelbus. Eenmaal in het hostel aangekomen ontmoetten we christian (colombiaanse jongen van 28) en gil (belgische jongen van 18) waarmee we gegeten hebben en vervolgens leuk mee naar een film dachten te gaan op een dak van een bar. De film was inderdaad super leuk maar aan het einde van de film was merijn’s mobiel helaas gestolen. Tijdens de film was er namelijk een nepalees mannetje acter haar gaan zitten en die was aan het einde van de film ineens verdwenen. En wij maar denken dat die Nepalezen zo vriendelijk waren haha. (Zijn ze ook hoor). Helaas konden we de man niet meer vinden die de telefoon had gestolen, maar gelukkig heeft de bareigenaar hem later een lifelongban gegeven van die bar. Ook waren we wel erg blij dat de gestolen telefoon relatief oud was en er een nepalese simkaart in zat ipv merijn haar eigen nederlandse. 

Vanzelfsprekend stond de dag erna in het teken van een mobiel zoeken voor merijn. Gil was inmiddels weer naar huis, maar Christian was er nog. Verder zijn we nog naar een nepalese bioscoop geweest (Alweer? Ja, want die colombiaanse jongen met wie we waren hield heeel erg van films) en hebben we een roeiboot gehuurd om het grote meer mee op te gaan dat aan Pokhara ligt. 

De volgende dag vonden we dat het tijd was voor iets actiefs, dus besloten we (nogsteeds met Christian) mountainbikes te huren waar we mee op pad gingen naar de peace pagoda (Een stuppa (soort tempel) boven op een hoge berg waar we uitzicht op hadden vamaf het meer). Wij dachten dat doen we wel even, maar dat viel vies tegen haha. We moesten een enorm steil bergpaadje op fietsen wat onverharde weg was met enorm veel stof waardoor je haast niet omhoog kwam. Eenmaal aangekomen was het uitzicht alleen al alle moeite van het fietsen waaard. Ik zal proberen foto’s bij te voegen! Helaas kreeg Merijn een migraine aanval in de avond waardoor ik alleen met Christian heb avond gegeten (wat ook gezellig was). Gelukkig ging het toen we terugkwamen weer een stuk beter met Merijn.

Vanaf dit punt moeten onze ouders even stoppen met lezen want die zullen niet blij zijn met wat we de dag daarna hebben gedaan haha. We hebben namelijk een scooter gehuurd waarmee we in de begen zijn rond gaan rijden (ja mam ik hoor je denken neeee, maar we hebben heel voorzichtig gedaan en het was heel makkelijk en we gingen niet heel hard) . de uitzichten waren echt superr moooi!! Op de scooter ontdekten we dat er blijkbaar een veel makkelijkere weg was om bij de peace pagoda van de dag ervoor te komen. Beetje te laat... 

Gister was gewoon een beetje een chill dagje waarin we de laatste spullen voor onze trekking hebben gekocht en ook de vereiste permits hebben geregeld. Merijn en ik wilden heel graag met n groepje een trekking doen maar we konden aan het begin steeds niemand vinden. Gelukkig hebben we een paar dagen geleden tijdens ontbijt een nederlands meisje van 22 (emma) ontmoet die dezelfde trekking wilde doen! We gaan de annapurna basecamp trek doen gecombineerd met de poonhilltrek, zodat we er iets langer over doen. In totaal doen we er ongeveer 10 dagen over, dus ik ben benieuwd!!

Op dit moment zit ik in de taxi onderweg maar het startpunt van de trekking. Ik durf te wedden dat het autootje waarin we zitten niet door de APK zou komen en de hele route is onverhard met enorme gaten in de weg, maar ach wat boeit het, we zijn in Nepal:)